Sałatka z figami, burakiem i kozim serem

Poranki są chłodne, a o tym, że ma być ciepło przekonam się dopiero z biegiem dnia. Stąpam na wysuszony liść i słyszę jego trzask, ale jednocześnie wpatruję się w zieloność dookoła, która blednie, chcę nacieszyć oczy nim jaskrawość i rześkość ustąpi miejsca matowości i monotonii.
Kwiaty, trawa, liście i owoce lata właśnie odbywają swoją podróż, której jestem świadkiem. I gdy tak pomyślę o wrześniu, to nie obawiam się już jesieni. Czekam na nią, by usiąść i patrzeć, jak najmniejsze materie świata poddają się ze spokojem i bez walki potędze czasu.